Ц.Хулан: Цэцгийн толгой тасддаггvй vртэй байхыг хvснэ

-Өөрийг тань хараад шинэ жил биш цагаан сар болох гэж байгаа юм шиг санагдчихлаа. Гэхдээ ямар гоё харагдаж байна вэ?
-Өө, баярлалаа. Салхи жаварт нөмөртэй монгол дээлэндээ дасчихаж дээ.
-Та ур орсон, хийц сайтай, сайхан эдээр гоёдог. Дээлнvvдээ хэнээр оёулдаг юм бэ?
-Дээр vеийн дарга нарт дээл хийдэг байсан Долзод гэж хөгшин нэг хэсэг оёсон. Одоо утас зvv барихаар даралт нь ихсэж нvд нь бvрэлзээд болдоггvй гэнэ. Тэгэхээр нь би торгоны дэлгvvрт Дагиймаа гэж оёдолчин охинтой танилцсан. Алгуурханаар тvvнийг өөрийн дээлний хvн болгосон гэх vv дээ. Миний дээлнvvд хvн харахад аятайхан байж магадгvй ч, vнэн хэрэгтээ манайд байдаг л торго дурдан шvу дээ.
-Дөнгөж эртээрхэн гудамжинд хальт таарахад цасан охин шиг vс сормуус нь цантчихсан, цагаан өдөн хvрэмтэй бvжин шигамьтан дэрвэлзээд өнгөрсєн. Нэг харахад хачин тогтвортой, донж намба төгс монголжин авхай, дараа нэг таарахад бөөн жийнс, куртка болчихсон жаахан охин дэгдэж явах юмаа?
-Аа, би их хувирамтгай. Сэтгэлийн хөдлөлөө дагаж хувцасладаг. Зvгээр л хийж бvтээж байгаа юм санаанд багтаж гарт орж ирээд, ээ хөөрхий амьдрал гэдэг учрыг нь олоход тийм ч хэцуv эд бас биш байж шvv гэж тvрхэн тайтгарах vедээ л хvн гоёдог шиг санагддаг. Бас хэн нэгэнд уурлахдаа шар хөдөлж хvний нvдэнд муухай харагдахгvй юмсан гэхдээ хэр чадлаараа гангалахыг боддог байх. Явуухулан цасан цагаан цамц, зvеэм индvvдлэгтэй өмд өмч сархад хvртдэг байсан гэнэ лээ.
-Тэртээх ерээд оны залуу гоо Хулан. Насаа бодохоор бид залуухан хэвээрээ байгаа ч зөндөө ихийг vзэж туулсан санагдах нь хачин. Эсвэл vнэхээр чамламааргvй он цагийг эдлээд өнгөрөөчихөв vv. Та юу гэж бодож байна вэ?
-Он цаг аймшигтай хурдан юм аа. Орь залуухан явахдаа би хурдан хөгшрөх юмсан гэж санадаг байж. Яагаад гээч. Миний хорин нас ерэн оны цасан шуурга дундуур, магадгvй эрх чөлөөний талбайд цантаж холхисон vй олныг зvсэн над руу чиглэн ирээд, ядуурал хоосрол, бухимдал дунд жаварт хайрагдсан цэцэг шиг ургаж өнгөрсөн юм. Тэр vеийн залуу нас бvгдийнх л тийм байсан шvv дээ. Ард тvмэн тvvхээ эргэж харах тэр алтан хоромд гэрч болж, олонтойгоо хамт зовж жаргасан. Талхны дараалалд хvvхэд vрэгдэж байсан тэр vеийг одоотой харьцуулахад даанч итгэмээргvй. Хvнийг зовлон, тэр тусмаа бусдын зовлон өр нимгэлж, хvн болгодог шиг байгаа юм. Он цагийг хоног жилээр биш, хонгор зvрхний эдэлсэн баяр гунигаар хэмждэг бололтой юм аа.
-Хулан даан ч нялхаараа олны өмнө гарч ирсэн. Ний нуугvй хэлэхэд биднийг бараа сураг ч vгvй явахад од болчихсон байж. Гэхдээ энэ бvхнийг өөрийнхөө амьдралд юу авчирсан гэж боддог вэ?
-Энэ асуултад найз нь хариулмааргvй байна аа.
-Дураараа л бол. Гэвч өөрөө зөвшөөрөл өгсөн өгөөгvй дураараа л хvн дээ?
-Дараагийнхаа асуултыг тавь л даа. /инээв/
-Зvлгэн дээр гэрээ бариад
Зvгээр л нэг амьдрахсан ... гэж бичиж өөрөө нэг их шуугиан тарьж байсан. Тэр vед vнэхээр тийм баймаар байв уу?
-Тийм шvv. Сонирхолтой нь, би энэ шvлгээ гал тогооныхоо өрөөнд олсон юм. Болор цом болох гээд унших шинэ шvлэг байдаггvй. Санаанд нэг юм дуншаад л яваад байсан. Тэгтэл хайрч байсан хуушуураа эргvvлэх тэр хооронд энэ мөр гялсхийж, дэргэд байсан дэвтэртээ тэмдэглэж цааш нь vргэлжлvvлж дуусгаад, хиншvv хярвас болсон өрөөнөөсөө гарч шууд Болор цомын тайзнаа уншсан юм. Овоо амь бөхтэй шvлэг шvv. Амь зуулгын өрөөнд төрсөн болохоор тэр биз дээ.
-"Орос орон", саяын миний иш татдаг Зvлгэн дээр гэрээн бариад ... гэх мэт шvлгvvдээ бичиж монголын яруу найрагт цахиур хагалж явахдаа ирээдvйд хэн болно гэж бодож байв аа?
-Ер нь бодох зав байсан юмуу.
Шувууны сvvдэр шиг дайраад өнгөрсөн
Шунхан улаан залуу нас минь гэгчээр ... хэдэн жилийн дараахийг бvv хэл, өнөө маргаашаа мартчихсан дэвж явдаг цаг биз дээ. Өнөө ч гэсэн ирээдvйг бvv хэл ирэх долоо хоногт юу болохыг ч таахгvй л байна шvv.
-Харин одоо хэн баймаар байна вэ. Магадгvй анир гvмхэн, тааваараа, олны өлөн ховдог сонирхлоос ангид амьдармаар байгаа юм биш vv?
-Хvний нvдэнд өртөөд байхгvй амьдармаар амьдармаар байна. Сvvлийн vед телевиз, сонин хэвлэлийн ярилцлагаас ч зугтах болсон. Энэ нь би л ганцаараа нэг их алдартай амьтан гээд байгаа юм биш, зvгээр л миний өчvvхэн алдар надад тээртэй санагдах үе бишгvй гарах юм. Хvvхэдтэйгээ гадаа хөөцөлдөж тогломоор, мөс таарвал гулгачихмаар, хайртай хvнтэйгээ хөтлөлцөж явмаар гээд л амьдралын аар саархан баяр"жаргалыг олны гярхай харцнаас айгаад тэр бур эдэлж чадахгvй юм. Нэг талаар би чинь амьдарч vзээгvй л байгаа хvн шүү дээ. Харьцангуй багад олсон алдар хvнд хvнийг хөгшрvvлдэг л болохоос. Манай Саруулбуян ах намайг наснаасаа намтар нь урт гэж хөхөрч байсан. Vнэн дээ.
-Таныг зарим нь омголон, дvрэлзсэн халуун хvvхэн гэдэг. Гэтэл бас Хуланг чи зовлон vзээгvй амьтан гэж санана уу гэх хvн таарч байлаа?
-Дээлээ өмсч хvн даадаг шиг оногдсон хувь заяагаа би даанаа. Шударга бус юманд гал шиг дvрэлзэн асч, хайрын шvлгvvд минь улаа бутрам очис хаялж байвал би Хулан хэвээрээ яваа нь тэр. Зовдог юм гэхэд тvvндээ ирлэгдэж, хат сууж байж хvнд vгээ хэлэх эрхтэй яруу найрагч болдог ч байж магадгvй. Эрх цагаан гартай, зовлон vзээгvй яруу найрагч гэж хаа ч байхгvй.
-Орос сургуульд онц сураад, нэртэй зохиолчийн зvстэй охин ургаж байж. Харин гэнэт уран зохиолын хvрээний задгай танхил, эрх дураараа авхай болох сонин замаар дуу аялаад алхчихсан. Огт өөр замаар "номын дуу" явчих боломжоо яагаад гэнэт өөрчилсөн бэ?
-Би аравдугаар ангиа төгсгөөд МУИС-ийн хэл уран зохиолын ангид шалгалт өгсөн. Орос сургуулиас ганцаараа монгол хэлний ангид орохоор зvтгэхэд олон хvн гайхсан даа. Аав маань бидний төлөө арын хаалгадана энэ тэр гэдгийг ч мэдэхгvй, ээж аавд "чам шиг лойсон хvн байхгvй, энэ хvvхэд чинь одоо яах болж байна" гэж vглээд л. Шалгалтандаа дээрээсээ гуравт орж, тэр жил ганцхан хvvхэд хотоос элсvvлэх тул би хасагдчихсан. Аав "За ашгvй, одоо нэгэнт л ном сураагvйгээс хойш хөдөө гарч мал хариул" гээд би гэдэг хvн Бvрэнгээдээ арилж єгєв єє. Тугалын хошуу эргvvлсэн шиг, сургууль соёл гээчийг мартаад жаргаж байтал найман сарын сvvлчээр хамаатны маань Бор ах мотоцикльтой давхиж ирээд, ээж аав чинь ир гэж хэлvvлжээ гэдэг юм байна. Би МУИС-д орохоор болжээ. Учир нь Ренчин гуайн охин Амина багш шалгалтын комисст байж орос хэл дээр бичсэн " Би яагаад хэл шинжээч болохыг зорьсон бэ" гэдэг зохион бичлэгийг маань уншаад уйлсан юм байжээ. Их эрдэмтэн, хэлмэгдсэн өвгөн, сайхан аавынх нь тухай хэн ч танихгvй зvгээр нэг муу охин бичихээр сэтгэл нь хөдлөө биз. Ардчилал дөнгөж эхэлж байсан цаг vе юмаа. Тэгээд л Амина багш онцгой авъяастай хvvхэд байна хvсэлтээр авъя гэсэн юм билээ. Тvvнийг нь С.Дулам, Ч.Дагвадорж багш нар уухайн тас дэмжиж, Ренчин гуай болон тэднийхээ буянаар сургуулийн хаалга татсан юм. Ээж уйлж, их сургуулийн vvдний хоёр шавар арслангийн аманд шар тос нялж билээ.
-Нялаад байхдаа яадаг юм бэ. Арай хундэтгэлтэй хэлж болноодоо?
-Нялсан л юм чинь дээ. /инээв/. Энэ єдєр л би хэл соёлтойгоо насан турш "албан ёсоор" холбогдсон юм даа.
-Хулан улстөрч, Хулан дарга, Хулан эрдэмтэн болж болох байсан шүү дээ?
-Одоо оройтсон нь юу байнаа. (инээв) Энэ бvх тодотгол дундаас найрагч Хулан гэдэг нь vvрдийн соёрхол юм. Улстөрчид огцорч, дарга солигдож, эрдэмтэд өвгөрдөг. Нэг хэсэг улстөрөөр жаахан юм бичсэн. Намд элссэн. Харамсалтай нь хvн чанар, ёс суртахууныг тэндээс олж хараагvй. Олон жижиг амьтан нийлээд өөр нэг том амьтныг барьж идэхтэй ялгаагvй юм билээ, энэ нам энэ тэр чинь. Тэгээд би тэр л vед байх, Цэцэд мэргэдийн vгийг
Сонсоё уу гэсийм,
болих уу даа Цэн Цэнгээр урсдаг
Сэлбийнхээ урсгалыг чагная даа Цээжилдэг номын vсэг
Тания уу гэсийм, болих уу даа
Цэцэг цэцэгсийн маань vнэрт л
Толгой эргэж явъя даа ... гэж өөртөө тунхагласан. Гэсэн хэдий ч улс төрөөс зайгаа аваад чамгvй хугацаа өнгөрсөн ч дуугvй байж vл тэвчих хором өдөр бvр гардаг.
-Энэ жилийн УИХ-ын сонгуулийн vеэр манай сонинд өгсөн ярилцлага тань нэлээн шуугиан тарьсан. Хvмvvс таныг ардчилсан хvчнийхнийг хvчтэй дэмжсэнд талархалтай хандаж байх шиг байсан?
-Шинэ цагаан цамц өмсч, англиар яриад ч хуучин хоцрогдсон сэтгэлгээнээсээ салаагvй, одоо бvр vvн дээрээ нэмээд бүхнийг зоосны нvхээр хардаг араншин манай намд нэмэгдээ юу даа. Хvн аливаа нам, эвсэлд элсэхээрээ дарга нартаа гөлөг шиг vнэнч байж, буруу зvйл хийсэн ч дагалдахыг хvлцдэг юм байна. Би тэгж чадэагvй. Хувь хvн талаасаа Л.Энэбиш гэж том уул байлаа. Тэр өнөө алга. Тvvний хүрээлэл ч алгуурхан алга болжээ. МАХН-ыг лоозогносон, сvржигнэсэн биш, хvнлэг шударга нам байлгахад Л.Энэбиш, шадар сайд Пvрэвдорж нар шиг жинхэнэ монгол улстөрчид ихээхэн vvрэгтэй байх байсан даа.
-Хулан МАХН-д 100 залуу гишvvн дагуулан элсэж байсан. Тэр ямар vе байсан бэ?
-1996 оны сонгуульд МАХН ялагдаж, хийсэн бvх гавъяаг нь баллуурдах сонирхолтой улс төрийн хvчин засгийн эрхэнд гарсан. Энэ vед МАХН-аас олон дарга урвасныг хэн хvнгvй мэднэ. Сэтгvvлчийн vзэгнээс өөр албан тушаал, эд хөрөнгөгvй миний бие зvгээр л "Бvдэрч унасан хvvхдийг дээр өргөн аргад, бvсгvйн доголон нулимсыг асуулгvйгээр арчиж өг ... " гэх шvлгийн мөрийг санаж хvнлэг байя гэсэн дээ л энэ намд элссэн. Надад улс төрийн "изм" хамаагvй. Одоо ч гэсэн МАХН хэрэв цус сэлбэж албан тушаалын наймаанаас зоригтой татгалзаж, өөртєє долигоногчдын бус хатуу ч vнэн vгтэй гишvvдээ сонсох чадалтай байх аваас дахиад ч зуун гишvvн элсvvлэхэд бэлэн байна. Их эвслийн төрөөс ард тvмэн ихийг хvлээж байна. Н.Энхбаяр Ц.Элбэгдоржийн төр засаг ямар байхаас ирээдvйн төрийн дvр төрх ихээхэн хамаарна. Энэ л удаад нийгэм, эдийн засаг, оюуны хvрээнд дорвитой шинэчлэл хийж, алдаагаа засч чадах аваас шууд ерөнхийлөгчийн засаглал руу, эсвэл цомхон парламентын засаглал руу шилжих нь зvйтэй гэж ард тvмэн битvvхэндээ ярьж, хvсч байгаа шvv дээ. Энэ л дуу хоолойг хэвлэлийнхэн соргог хvлээн авч тvгээж чадвал нvцгэн ноёдыг хөлбөрхөд юухан байхав дээ. Монголын ард тvмэн өөртөө итгэх итгэлээ л битгий алдаасай.
-Тэгвэл Хулан "Ням гариг"-т сэтгvулчээр ажиллаж, өөрийн гэх өнгө аясаар урласан чамин бичлэгууд vйлдвэрлэж байсан тэр ус ямар ус байсан юм бол. Тэгэснээ бас л яваад өгсөн?
-Төрд ажиллах, нэг хvнийг баяжуулахын тулд ажиллах хоёрын хооронд асар их зай бий. Ялангуяа хөдөлмөрөө зөв шударга үнэлүүлэхгvй бол хэн vнэгэн харанхуйгаар босч өглөө бүр ажилдаа шогших юм. Хайран цаг хугацаа биз дээ. Ажлын найман цаг, бүтэн сарын цалинг нэг шvлэг уншаад олох ус зөндөө гэж бас онгиръё. Тийм л болохоор цалин горьдож, хурган дарга нар амнаасаа vг унагахыг анаж зогсохоос дургvй хурсэн юм.
-Тэр тийм байдаг байж. Гэхдээ яагаад ажил хэргийн шинжтэй эхлүүлсэн бvх зvйлээ орхичихсон юм бэ?
-Харин тийм ээ. П.Бадарчид "Бvсгvй хvн хайрын ихийг дагадаг" гэсэн агуу сайхан мөр бий. Хайраас өөр юу ч намайг лав хvлэхгvй.
-Эрдэнэ баавай бид хоёр нэгэн удаа танайд зочилж, гадуур цахилж явдаг Хуланг анх удаа цай цүй болон ширээ засч өөр төрхөнд орохыг харж байсан. Лааны гэрэлд шүлэг уншин, улаан дарс шимэж суусан тэр цаг хааяа санагдах юм?
-Утга зохиолын энэ мэт амьдрал хvнийг мансууруулах бодисоос ялгаагуй ховсдон татдаг шиг байгаа юм. Саявтархан зургуудаа vзэж суугаад Эрдэнэбаавай бид хоёр Америкийн хоёр өндөрийн өмнө зогсч байгаад авахуулсан зургаа хараад нэг шvлэг бичлээ.
-Тэр танайхаас гараад хаачсан бол оо?
-Жигжидсvрэн найруулагчийнхаар очиж шөнө хугасартал улаан дарс уугаад харьсан гэж ярьж байсан.
-Шинэ цагийн эр хvн гэх нэг ойлголт бий болжээ. Хачин хуншгvй, нуруугvй, бас турьгvй. Хуучин цагийн мөс чанараар, эрийн хатаараа гайхуулж явдаг хөг нь өнгөрсөн харагдах болж. Та шvлгvvдийн доторх эрчvvдээ нэг эргээд хар даа. Тийм биш байна гэж vv?
-Арьс өнгөөр ялгаварлагч гэдэг шиг би хvний гадаад төрхийг ааш араншинтай нь ихээхэн холбож боддог. Чи ч гэсэн ажиглаарай. Том чихтэй хvн харамч байхыг vзсэн vv.
-Битгий инээд хvргээд бай лдаа.
-Жижиг амтай хvн ховдог байхыг vзсэн vv. Өмөр өмөр гээд бага иднэ дээ. Тvvн шиг бурхнаас заяасан зvс царай, ялангуяа сэрvv татсан тэгш цагаан шvд, усгал нvдийг шvлгэндээ оруулж эр хvнийг тэр бvхэнтэй нь хайрлахыг зорьж явжээ. Эрчvvдийг муу боллоо л гэх юм. Хvvхнvvд өөрсдийнхөө хvнийг олоогvй, олсон нэгнээ голж гоморхож явдгаас тэр байх. Өнгө гэрлийг нь зvлгэж тордвоос эр хvн бvхэн сайн сайхан чанар бий шvv дээ.
-Нууцхан учръя гэх мөртөө араа даачих сэтгэлийн тамиргvй хүншгvй эрчvvдийн дvр төрх бvсгvй найрагчдын бvтээлvvдээс хамар нэвт ханхалдаг. Таныхаас ч бас?
-Vнсэлт даахгvй цэцэг шиг сэвтэж унаад л. Нэгэнт хайрыг хагацал дагадаг ертөнцийн жамыг ухаараагvй бол нэмж шаналаад яах юм бэ. Дурлах ч vгvй, шvлэгч бичихгvй гөлийсөн амьтан яваад л байг л дээ. Би лав шvлгэндээ гоморхож vзээгvй.
-Сайхан эр, сайхан хайр ховордсон гэж vнэн үү?
-Эрж хайж явсан биш дээ, найз нь. Сайхан эр хvн гэхээр бvсгvй дор бvрнээ нэг нэг төсөөлөлтэй.
-Сайхан хайр нь тэгээд?
-Сайхан хайр гэвэл vv. Дурлалын сээтэгнэл дуусч дундрах цагт хайр эхэлдэг гэж боддог. Хайр бол илvv гvн, уудам утга юм.
-Хайрлан дурлалцах гайхамшгийн мөчvvдийг эдэлж эдэлчихээд сайхан хоосрох, жаахан гунигтай хаягдах мөчүүдийн хачин ганирсан хөгжим таны шүлгүүдэд бишгvй таардаг. Тийм мөрүүдээс хамгийн шилдгийг нь уншиж өгөөч?
-За байз юусан билээ.
Санаанд байгааг нь л хэлье.
Яв даа, яв
Ялимгvй гуниг, баахан бардам зангаар vдэе
Үүдэн дээрээ гаргаж егье
Үнсүүлээд хэзээ ирэхийг чинь асууя
Яв даа, яв
Удвал нvдийг чинь нvд минь анх олоод
Уруулыг чинь уруул минь тэмтрэхийг хvртлэх
Цаг хугацаа бол хайр дурлалын хугацаа юм
Цааш нь худал болно, одоо салъя
Амраг минь ... гэдэг ч билүү дээ.

Хайртай хүмүүс бие биедээ анхаарал тавихаа больж, энэ хэзээд минийх гэж хэт хайхрамжгvй байхаас салдаг байх. Хvйтэн эелдэг харьцааг би лав тэвчихгvй.
-Vнэн юм шиг бичдэг юм уу, vнэнээ бичдэг юм уу гэж хvмvvс асуудаг л биз дээ?
-Аль аль нь бий.
-Хамгийн сүүлд бичсэн шинэ шvлэгнээсээ ганц мөр уншиж өгч болно биз дээ?
-Дэлvvн болдогт залсан шиг хаантай байхыг хvснэ
Цэлт найман шарга шиг хурдтай байхыг хvснэ
Цэцгийн толгой тасдаггvй vртэй байхыг хvснэ
Цэцдийн толгой авдаггvй төртэй байхыг хvснэ...
-Галзуу мөрvvд байна?
-Сая "Тусгаар тогтнол" яруу найргийн наадамд уншсан шvлгийн хэсэг л дээ.
-Өөрийг тань бас их сайхан дуулдаг гэж сонссон. Хааяа хэд гурвуулаа суугаад гэгэлзтэл дуулалдах ч бас сайхан шvv. Хулангийн аялах дуртай дуу юу вэ?
-Худлаа ярьж байгаа юм аа. Би нэг их сайн дуулдаггvй. Харин сэтгэлээсээ дуулдаг байж магад. Ээжийн тухай, хайрын тухай, хvлэг морины тухай дуунд илvv дуртай. Сvvлийн vед Батсайхан, Эрдэнэтунгалаг нарыг сонсдог болсон. Сонирхуулаад хэлэхэд Урианхай, манай аав хоёрыг их донжтой дуулдаг гэдэг юм шvv дээ.
-Хулангийн шvлгээр дуулж байхтай олон таардаг. Тэднээс хамгийн таалагддаг нь ямар дуу вэ?
-"Хайрлахын цаана" гэж дуу бий. Ариунаа дуулсан даа.
-Таны аав тєрийн соёрхолт Дөнгөтийн Цоодол. Аав ээж хоёрынхоо тухай цухас ч болов дурсахгvй юу. Зохиолчийн гэр бvлд өнгөрөөсөн бага насныхаа тухай?
-Миний муу ээж аав хоёр яахав дээ. Гурван охинтой. Охид юм болохоор ээж ээжээс, аав ааваас илvv зовдог биз. Бага нас гэвэл Туулын шугуйд ээж аавтайгаа зугаалж, эрвээхэй, соно хөөцөлдсөн балчир vе, тооны хичээлд авсан муу дvнгээ ээжээс нууж баллуурдсан дэвтэр, хөдөө байгаа өвөө, эмээгээ санасан өргөдөл, нэг зунжин уншсан Чеховын 15 боть, идэрхэн нас санагдаж байна.
-Аавынхаа ямар бvтээлд илvv хайртай вэ?
-Дуулиудад нь илvv хайртай. Явуухулангаас хойш дуулийг хэн ч ингэж бичээгvй. "Сохор зоосны дууль" ч аавын дуулийн дэргэд хийцийн, хэлбэрийн, агуулгын хувьд ялгаатай. Дуулийн шинэчлэлд аавын нэмэр дангаараа бий.
-Цоодол гуай таныг ер нь зэмлэдэг vv. Эсвэл дур зоргоор тань орхисон уу?
-Тэр нь vнэн байх аа. Аав маань байлаа ч ерөөсөө би албадлаганд орох дургvй, бусдыг ч албадах дургvй. Хэдэн удаа амьдрах гэж тэр вэ. Миний аав тэр жамыг мэддэг болохоор vглээд байхгvй. Хэлбэл ганц нэг ёж vгтэй. Тэр нь ховор доо.
-Та цээжний нууцаа ээж аав хоёрынхоо хэнд нь илvv нээдэг вэ?
-Мэдээж аавдаа. Аав нарыг панаалдахад амархан байдаг юм. Мэдэж ав. /инээв/
-Хvvгийнхээ аав Уянга найрагчийг таалал төгссөний дараа таны сонинд өгсөн ярилцлага санагдаж байна. Хvvгээ тэврээд ганц сайн уйлж аваад тайтгарсан гэж та хэлсэн байсан?
-Гурван жил өнгөрчээ. Бурхан болоочийгоо зvvдлэх бvртээ Гандан гарч ном уншуулдаг. Олонтой, цайлган нь дэндсэн, мэдлэг боловсролтой хvн явсан юм шvv гэдгийг хvмvvст дахиад нэг сануулбал та бvхэн дургvйцэхгvй биз дээ.
-Дөрвөн-Уул гэдэг нэрийг хvvдээ яагаад өгсөн юм бэ?
-Аавын өгсөн нэр л дээ. Улсын голомт Улаанбаатарыг хорголсон дөрвөн уулан дундаа төр нь тvвшин байхыг билэг бодож өгсөн юм.
-Та их удаан ганцаараа явлаа. Харин одоо энэ байдлаа орхиж, шинээр эхэлж байгаа гэх нэг сураг чих дэлсээд байх юм. Нөхөрт гарахаар шийдээ юу?
-Интернэтэд хvртэл мэдээ гарсан гээ биз дээ. Саяхан нэг шар сонинд "Хулан нижгэр хурим хийнэ" гэж миний өмнөөс бичсэн гэнэ лээ. Би сурвалжлагчтай нь ярьсан. Ашгvй дээ танай сонин миний хуримыг нижгэр хийж, зардлыг нь даах болоод тэгээ юv. Амьтан ах дvv нартаа хэзээ хэлэх вэ гэж би асуусан. Юу гэж л би амьдралыг таньж, хайр хагацал vзэж энэ тэр болчихоод 20 настай охин шиг нижгэр хурим хийнэ гэх мэтийн гэнэн балчир vг хэлэхэв дээ. Чи ч гэсэн мэдэж байгаа шvv дээ.
-Тэр залуу хаанахын хэн гэх азтай аавын хvv вэ?
-Заавал хэлэх алба байна уу Даа.
-Хэлчих л дээ?
-Ганцаар догшин амьдралыг минь гийгvvлж миний хvн таарсан юм. Хvлээж чадвал хvн хvссэнээ олдог юм билээ. Хязгааргvй жаргал би амлахгvй ч, зовдог юм гэхэд нь тvшиг болохсон л гэж санадаг. Тэр хvн маань хуучнаар бол Сайн ноён хан аймгийн хvн л дээ.
-Тvvндээ зориулж шvлэг бичсэн л биз дээ. Харин ямар шvлэг бичсэн нь сонин байна?
-Шvлэг зориулах миний ханьд багадна. Би тvvндээ амьдралаа зориулна шvv дээ.
-Хэдхэн хоногийн дараа шинэ жил болно. Яаж тэмдэглэх гэж байна вэ?
-Гэр бvлээрээ салхинд гарна гэсэн. Хотын утаанаас холдож цасаар тоглоно доо. Бас албан байгууллагуудын урилга их байна.
-Өмсөх хувцсаа сонгочихсон уу?
-Өө, vгvй. Өнөөдөр л дэлгvvрээр явах санаатай.
-Ширээгээ юугаар чимэх гэж байна вэ. Сvvлийн vед айлууд шинэ жилийн ширээнийхээ хvндтэй зоогоор шарсан торой, эсвэл загасыг сонгодог болсон байна?
-Манай хvн загас сайхан шардаг, хоол сайхан хийдэг болохоор баярын ширээндээ санаа зовохгvй байна. Хоёр цагийн л ажил. Хамгийн гол нь эрvvл бөгөөд эвтэй л байвал боллоо гэж бид хоёр ярьдаг юм.
Хулан өөрийнхөөрөө л явж байна. Өөр хvнийхээр яв гэсэн ч явахгvй.
Гэдэн хvргэж, гижиг ч хvргэж явах адын бvсгvй. Гэхдээ Хулангаа хармалмаар л байдаг.