Сайрхуу зан муухай

Та ер нь тоглоомын талбай дээр тоглож байгаа жаахан хүүхдүүдийн яриаг сонсож үзсэн үү. Тэд үргэлж үг яриагаараа бие биенийгээ давахыг оролдож байдаг. Хүүхдүүд "Манай аавын машин танай аавын машинаас том" эсвэл "Миний ээж танай ээжээс илүү ухаантай" гэж ярих дуртай. Гэхдээ тэд голцуу л өөрийнхөө гэр бүлийн талаар сайрхаж ярина.

Тэлмүүн, Цэнгэл, Гантулга гэсэн нэртэй гурван хүү байсан бөгөөд тэд үргэлж бие биендээ сайрхаж явдаг байлаа. Гантулга энэ дундаасаа хамгийн сайрхуу нь. Түүний гэрийн бүх зүйл хамгийн шилдэг, хамгийн том, эсвэл хамгийн үнэтэй байдаг. Тэр хэн нэгний хэлснийг үргэлж давсан зүйл хэлж чаддаг байлаа. Нэг өдөр тэр гурав сургууль руугаа явах замд Тэлмүүн "Миний аав 7 хоногт 2 удаа усанд ордог" гэж хэлэв. Yүнийг сонссон Цэлмүүн "Өө энэ юу ч биш. 7 хоногт 2 удаа усанд ордог бол заваан байна. Манай аав өдөр болгон усанд ордог. Заримдаа өдөрт хоёр ч удаа усанд орно" гэв. Цэлмүүн Гантулга руу харлаа. "Одоо түүний хэлэх ээлж болсон баймаар юм. Тэр юу гэж хэлэх бол? Би ч энэ хоёрыг үгээр давчихлаа шүү" гэж бодов. Гантулгад хэлэх зүйл олдохгүй байлаа. Ямар манай аав 7 хоногт 3 удаа усанд ордог гэж хэлэлтэй биш. Тэр чимээгүй л яваад байлаа. Тэлмүүн, Цэнгэл хоёр бие биен лүүгээ харж инээмсэглэнэ. Гантулгыг ч нэг сайн чадлаа даа. Тэд сургуулийн хаалганд дөхөж ирлээ. Гантулга юм хэлээгүй л байлаа. Тэд ангидаа орлоо. Нэг, хоёр, гурав, дөрөвдүгээр цагийн хичээл өнгөрлөө. Тэр юу ч хэлээгүй л байлаа. Харин орой гэр лүүгээ харих замдаа Гантулга "Миний аав хэзээ ч усанд орж байгаагүй, тийм цэвэрхэн хүн дээ" гэж хэлсэн гэдэг шүү. Ээ дээ энэ сайрхуу зан уу. Бусдыгаа давсан үг олж хэлэх гээд олны элэг доог болдог байна шүү.

Ken Methold “Short stories for comprehension” номноос Б. Батаа орчуулав