Балдангийнх нилээд чинээлэг айл. Тэдний сүрлэг том байшин нь бүхэлдээ урлагийн үнэт бүтээлүүдээр дүүрэн байдаг байлаа. Балдангийнд жүжиг үзэх тасалбар өгчээ. Тэд найз нөхөд олонтой тул театрт жүжиг үзэх үнэгүй хоёр тасалбар ирэхэд огтхон ч гайхсангүй. Харин хэнээс тэдэнд илгээснийг мэдэж чадаагүй тул нилээд гайхав. Тасалбар хийсэн дугтуйн гадна ямар ч үг, үсэг алга байв. "Илгээсэн хүн нэрээ тавихаа мартсан байх. Бид хэнд талархахаа мэдэж чадалгүй үлдлээ дээ" гэж Балдан бодлоо. "Чи манай руу жүжгийн тасалбар явуулаагүй биз" гэж найз нөхөд рүүгээ утасдав. Тэр бүрийд "Өө үгүйдээ, бид илгээгээгүй" гэсэн хариулт сонслоо. "Энэ ч ер бусын хэрэг байна шүү. Гэхдээ бид эдгээр тасалбарыг хий дэмий үхүүлж болохгүй. Мөн тэр их сайхан жүжиг гэж хүмүүс ярьж байна лээ" хэмээн Цэцэг нөхөртөө хэллээ. Тэдний төсөөлж байснаас зөрж, жүжиг онцгүй санагдлаа. Найман цагт эхэлсэн жүжиг нэг цаг хагасын дараа дуусав. Тэд гэртээ арван нэгэн цагт ирлээ. Гэрийнх нь хаалган дээр "Жүжиг та нарт таалагдсан байх гэдэгт итгэлтэй байна" гэсэн бичиг хадаатай байв. Ихэд гайхсан тэд гэртээ гүйн ороход бүх эд хөрөнгийг нь хулгайлж одсон байлаа.
Ken Methold “Short stories for comprehension” номноос Б. Батаа орчуулав
2010/01/03
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment